Format 13×20 cm, stron 268, miękka okładka.
Stan dobry (otarcia okładki).
***
Nota wydawnicza: Dr hab. Ludwik Stomma (ur. 22 III 1950 r. w Krakowie), absolwent Katedry Etnografii UW, jest pracownikiem Instytutu Sztuki PAN. Pracował na Uniwersytecie Warszawskim (1973-1976). Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1976-1980), w Centre Nationale des Recherches Scientifiques (1982) i w Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (1983) w Paryżu. Wzorem dla postawy naukowej autora, który odszedł od ortodoksyjnych tradycji etnografii, jest J. S. Bystroń (wybór jego pism opracował i wydał w 1980 r. Pod charakterystycznym tytułem „Tematy, które mi odradzano”). W 1981 r. ukazała się książka Ludwika Stommy o kalendarzu ludowym „Słońce rodzi” się 13 grudnia. Autor twierdzi, iż każdy widzi to, co chce zobaczyć. Rzeczywistość, o ile istnieje, jest najzupełniej drugorzędna zarówno dla Papuasa, dziewiętnastowiecznego chłopa mazowieckiego, jak i współczesnego inteligenta. Mit jest więc wszechobecny. Tyle że czasem przybiera formę baśni lub zabobonu, czasem światopoglądu politycznego lub . pracy naukowej. W swej niezwykle interesującej i kontrowersyjnej książce autor stara się dać z jednej strony strukturalistyczną panoramę tradycyjnej kultury wsi polskiej, z drugiej zaś zdemaskować mity o wsi, nagromadzone w opinii publicznej, a podtrzymywane przez literaturę, publicystykę i niektórych uczonych etnografów.
***
Spis treści:
- Od „Czarnej legendy” do kategorii „swój-obcy”
- Wierzenia o obcych
- Portret z negatywu
- Różne wymiary izolacji
- Etnologia w rozterkach
- Izolacja świadomościowa
- Tablice Mendelejewa
- Religijność ludowa
- Ludowość mityczna
