Książka „Opium. Dziennik kuracji odwykowej” francuskiego poety Jeana Cocteau. Zilustrował Autor.
Przełożyli Romualda i Andrzej Nowakowie.
Układ typograficzny, okładkę i obwolutę przygotował Lech Przybylski.
Z posłowia Wandy Błońskiej:
Jean Cocteau (1889 Maison-Lafitte — 1963 Milly-la-Foret) powiedział kiedyś: „Chciałbym być Paganinim różnych hobby”. Stał się nim rzeczywiście. Poeta przede wszystkim, był także dramatopisarzem, scenarzystą, librecistą, reżyserem filmowym i teatralnym, aktorem, scenografem, malarzem, rysownikiem, choreografem. Nie było niemal dziedziny sztuki, w której nie spróbowałby swoich sił, zazwyczaj z powodzeniem, a jego poetycka wrażliwość i wyobraźnia jakże często dostarczała nowych skojarzeń i olśnień, odsłaniając nowe przestrzenie. (…)
Ten »niepoprawny ekshibicjonista«, jak nazywał go krytyk Andre Burin, nie wahał się odsłaniać siebie, opisywać swoich najtajniejszych doznań. Jego zbiór ’Opium. Dziennik kuracji odwykowej’ to rodzaj gwałtownej, tragicznej i zarazem błyskotliwej spowiedzi, którą pisał pełen dobrej woli i szczerości. Jest to na pewno jedno z bardziej osobistych dzieł poety, zapis chwil rzeczywistego życia, ale także życia uczuciowego, duchowego oraz pewna synteza poglądów. Bardziej osobliwy »ślad podróży, której nie wyprze się pamięć«.
Format 12×20 cm, stron 230, miękka okładka z obwolutą.
Stan bardzo dobry (znikome otarcia obwoluty).
