Format 15×20,5 cm, stron 284, miękka okładka ze skrzydełkami.
Stan dobry (znikome otarcia okładki, zagięcie przedniej okładki, notatki ołówkiem).
***
Nota wydawnicza: Przeprowadzona przez Josefa Breuera terapia Anny O. (Berty Pappenheim) — wydarzenie, które legło u podstaw całej tej pracy — odbyła się w latach 1880-1882. Już wówczas Breuer cieszył się w Wiedniu wielkim uznaniem; młodszy od niego o czternaście lat Freud dopiero zdawał egzaminy na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Wiedeńskiego. Obu od kilku lat łączyła przyjaźń.
Na początku 1882 roku Breuer ukończył terapię Anny O.; w listopadzie tego samego roku opowiedział o niezwykłym przebiegu całego procesu leczenia Freudowi. Opowieść Breuera zrobiła na nim wielkie wrażenie. Kiedy w roku 1885 udał się na studia do Paryża, opowiedział Jeanowi Charcotowi o przebiegu tego przypadku. „Atoli mistrz, gdy podałem mu pierwsze informacje, nie zdradzał wielkiego zainteresowania, toteż nie wracałem już do tej sprawy” — stwierdził Freud.
Gdy w roku 1886 Freud wrócił do Wiednia i zaczął praktykować jako neurolog, histerycy stanowili dużą grupę jego klientów. Freud ciągle zastanawiał się nad przebiegiem terapii Anny O. „Już od początku poza sugestią hipnotyczną stosowałem hipnozę w inny sposób” — powiada. Ów „inny sposób” to metoda katartyczna, o której traktują Studia nad histerią.
Praca ta — minio że słowo „psychoanaliza” jeszcze się tu nawet nie pojawia — to kamień węgielny psychoanalizy, tutaj bowiem znalazły odzwierciedlenie podstawowe idee psychoanalityczne, a zwłaszcza najbardziej podstawowa spośród nich: prowadząca do oczyszczenia, zlikwidowania urazu terapia mową, odtwarzającą scenę pierwotną i zdarzenie traumatyczne. W Studiach nad histerią widzimy, jak Freud dopiero odkrywa mechanizmy i metodologię procesu który już za kilka lat otrzyma miano „terapii psychoanalitycznej”.
