„DZIENNIKI” Jerzego Zawieyskiego z lat 1955-1969.
Z noty wydawniczej:
Ten dziennik to świadectwo wybitne – intrygujące, wciągające, przy tym niezwykłe, gdy sobie uświadomić, o jakim czasie opowiada. Nasza powojenna „mała stabilizacja”, przełom lat 50./60., nie doczekała się jeszcze podobnie całościowych, wielowymiarowych zobrazowań.
Autor – katolicki pisarz, poseł na Sejm PRL i bezpartyjny członek Rady Państwa – był jedyną w tym czasie osobą mającą regularne kontakty i z Prymasem Stefanem Wyszyńskim, i z wodzem partii Władysławem Gomułką. Zostawił w swoim dzienniku znakomite portrety obu tych postaci. Opisał też liczne naturalne dlań środowiska: literackie, teatralne, kościelne, polityczne, naukowe, dziennikarskie; a też w niemałym stopniu zagraniczne. Będąc jedną z nielicznych takich osób publicznych w Peerelu, mógł się kontaktować z Zachodem, w tym ze znaczącymi postaciami światowej polityki i kultury, a nawet z polską emigracją polityczną.
Jerzy Zawieyski prowadził dziennik regularnie, od stycznia 1955 do kwietnia 1969. Pisał codziennie, narzucając sobie ścisły, kronikarski rytm. Kolejne zeszyty rękopisu (przechowywanego w Bibliotece Narodowej) systematycznie przekazywał do przepisania na maszynie. Podstawą niniejszej edycji jest zachowany u jego rodziny (kopia także w Ośrodku KARTA) autoryzowany-maszynopis, obejmujący 3 tysiące stron. Do publikacji wybrano około połowy tekstu, w podziale na dwie części: tom I – lata 1955-59, tom II – 1960-69.
Format 15×21 cm, 2 tomy – komplet, stron 750+956, cz-b ilustracje, twarda okładka.
Stan dobry (małe otarcia okładek, w tomie I brak strony tytułowej).
ISBN: 9788361283485
